Ignorance is bliss

Garanti Bankası sadık müşteri yarışması falan yapsa ilk ona kesin oynarım. 12 senelik -nispeten aşk kısmının daha ağır bastığı- geçmişimiz, holding bünyesinde çalışmış olmam, yaşadığım 20 sorunun 19'unu çözmüş olmaları ve geçenlerde veznedeki kızın CRM sisteminde star müşteri olarak göründüğümü söylemesi (vay vay vay) gibi nedenlerle kendilerine yönelik duygularım hep pozitif olmuştur. Maaşımı alır almaz Garanti'ye EFT yaparım, beş kuruş bırakmam diğer bankalarda.

Neyse efendim biliyorsunuz bu Garanti Bankası'nın teknolojik altyapısı pek bir kuvvetli. O anlamda müşteriyi bilgilendirme anlamında bir çok bankaya göre açık ara öndeler. İnternetten istediğiniz bilgiye anında ulaşabilirsiniz, ekstreleriniz hiç aksamadan mailinize gelir. Benim gibi paranoyak insanlar için güzel şeylerdir bunlar.

Bir kaç gün önce Garanti Bankası yine mailime bir ekstre atmış, açtım baktım Paracard ekstresi (ATM kartı yani). İşte üzerinde nakit çekim, borç harç bir şeyler yazıyor, "Amanin" dedim "bu ne?". Kredi kartının ekstresini anlıyorum da, bildiğimiz ATM kartı ekstresi beni 12 saniyede panikletmeye yetti. "Kartı falan çaldılar herhalde" dedim, nakit çekim diye de bir laf var zaten ki dünyanın en tehlikeli üç kelime kombinasyonundan biridir (Diğer ikisi için bakınız: "Biz size döneriz" ve "Sana aşık olmaktan korkuyorum".)

Hemen 4440333'ü aradım, karşıma Berkecan çıktı. "Berkecan" dedim "Bu, bu, bu, nedir bu?" "Aman efendim panik olmayın, o sadece bilgilendirme amaçlı, ne zaman hangi ATM'den para çektiğinizi gösteriyor. Korkmayınız efendim rileks rileks" dedi Berkecan. "Sağolasın Berkecan, yüreğime su serptin, hayırlı geceler" dedim, kapattım.

Sonra oturup düşündüm [İnsanın işinin gücünün olmaması çok fena bir şey]. Demek ki bazen çok bilgi iyi gelmeyebiliyor. Sheakespeare'in dediği, George Orwell'in tekrarladığı gibi, "Cehalet mutluluktur" galiba.